mgr Łukasz Krysztofik

fizjoterapeuta, osteopata

Jestem absolwentem Wyższej Szkoły Rehabilitacji na Wydz. Fizjoterapia w Warszawie oraz pięcioletnich studiów podyplomowych z osteopatii w Akademii Osteopatii. Ludzkie ciało i jego możliwości interesowały mnie od dzieciństwa. Przygodę z fizjoterapią rozpocząłem od upadku z drzewa i uszkodzenia szyi. Dni mijały, a ból nie znikał. Przerwałem wakacje, pojechałem na drugi koniec Polski, gdzie po półgodzinnej wizycie wyszedłem z gabinetu normalnie ruszając głową. Bez zastrzyków i leków przeciwbólowych. Później, wraz z uprawianiem rożnych dyscyplin sportowych, poznałem jogę, w miejscu gdzie instruktorami byli wyłącznie fizjoterapeuci. Pokazali mi jak duże znaczenie ma szczegółowa wiedza anatomiczna i jak wiele osób dookoła ma problemy ze zdrowiem.

Studia z fizjoterapii były już nie tylko efektem zainteresowań, ale również decyzją, że chcę stanąć po drugiej stronie i pomagać ludziom. Jednak same studia nie wystarczą, według mnie, do pracy z pacjentem. W dodatku w pewnym momencie zauważyłem, że fizjoterapia nie odpowiada na wszystkie moje pytania. Stanąłem pod ścianą i nie wiedziałem co zrobić dalej.

Odpowiedź znalazłem w osteopatii. To właśnie w Akademii Osteopatii zrozumiałem, że każdy pacjent jest inny. Nie mogę postępować według jednolitego schematu, wykonywać tej samej metody i ćwiczeń na dwóch różnych osobach, bo  źródła  problemów zdrowotnych leżą w indywidualnej historii: stresów, wypadków, dotychczasowego leczenia.

Cały czas uczę się postrzegać organizm holistyczne – jako całość. Do gabinetu przychodzi nie kolano, ramię czy kręgosłup, ale człowiek. Nie jesteś tylko szkieletem, na którym zawieszone są mięśnie. Masz jeszcze narządy wewnętrzne, naczynia, nerwy… Jeżeli twój ból kręgosłupa wynika np. ze źle ułożonego żołądka, to nie wyeliminujesz trwale bólu pleców, jeżeli nie zmieni on swojego położenia. Kluczem do powrotu do zdrowia jest więc właściwa diagnoza. Osteopatia zajmuje się leczeniem przyczyny, a nie objawów.

W codziennej pracy staram się uwzględniać wpływ emocji oraz diety na stan zdrowia pacjenta. Moje doświadczenie jako męża i ojca trójki dzieci pozwala mi lepiej zrozumieć tło problemów gabinetowych.

Długie, wieczorne rozmowy w towarzystwie wielkiego kubka herbaty z pomarańczą i goździkami, wielogodzinne spacery i wędrówki, stolarka i majsterkowanie, joga, morsowanie – to są zdecydowanie moje klimaty.

Uważam, że ludzie wzajemnie się uzupełniają i doświadczam tego na co dzień. Jestem ekstrawertykiem ciekawym świata. Na górskim szlaku możesz mnie spotkać zarówno samotnie wędrującego z zadumą i wzrokiem utkwionym gdzieś na horyzoncie jak i w towarzystwie przyjaciół podczas zajmującej dyskusji.

2015-2020 — Akademia Osteopatii — Tytuł osteopaty

2019-2021 — Mazowiecka Uczelnia Medyczna w Warszawie — Magister fizjoterapii

2012-2015 — Wyższa Szkoła Rehabilitacji — Licencjat fizjoterapii

2009-2014 — Uniwersytet Warszawski – Magister historii z uprawnieniami pedagogicznymi